Allah'a En Çok İbadet Eden: Şeytandı.

Şeytan, Âdem'e secde etmeyip, Allah'ın emrine karşı çıkmadan önce, Allah'a en çok ibâdet eden Melek'ti. 

Kimse Şeytan gibi Allah'a ibâdet etmemiş ve onun gibi Allah'a bağlanmamıştı.

Öyle ki Âdem peygamber yaratıldığında, "Ben ondan daha hayırlıyım!" deyip, 

Âdem'e secde etmedi, çünkü Şeytan, Allah en çok ibadet eden kişinin kendisi olduğunu ve daha hayırlı olduğunu, 

Allah'ın onu vâzifelendirdiğini, yüce olduğunu söylüyordu.

Çünkü şeytan Allah'a karşı kendini öyle bir ibâdete koymuştu ki, hiç kimse Allah'a öyle ibâdet etmemişti, Âdem yaratılana kadar.. 

Âdem yaratılınca, secde etmeyen Şeytan sonradan Allah'ın huzurundan kovulmuş ve insanların başına bela olmuştu. 

Kâfirlerinden olmasının sebebi, ibâdet etmemesinden değildi. Âdem'e secde etmemesindendi. Çünkü Âdem'i kıskanmıştı.

Yani buradan bir ders çıkarmak gerekirse, bu gün bile "ben daha hayırlıyım, Allah'ın sevgili kuluyum, en çok ben müslüman'ım" diyenlere karşı bu hikâye anlatılmalı.

Çünkü o kötü gördüğünüz şeytan da bir zamanlar, Allah'a en çok ibâdet yapıp, böbürlenendi. Sonradan cennetten kovuldu. 

Çünkü kibirlendi, kıskandı, gururlandı ve sonunda sapanlardan oldu.

Öyle ki şeytan kendini Allah'ın yarattığı en güzel varlıklardan biri olarak görüyordu.

Şimdi ki Müslümanlar çıkıpta "en çok ibadet ben ediyorum" ve ya "en çok ben müslüman'ım" vs demeyin bunlar şeytanın sözleridir. Büyüklük taslamak ve aynı şeytan gibi böbürlenmektir. Şeytan nasıl cennetten kovulmuşsa, lânetlenmişse.. İşte sizde büyük azâp çekersiniz. 

Dininiz böyle söylüyor. Ben değil. 

***

Gerçi şeytan bu hikâyesinde doğruluk payı yok değil. 

Yıllarca sen Allah'ın sevgili meleği ol. 

İbâdete ver kendini. 

Ama bir Âdem gelsin, senin yerini alsın. 

Olacak iş değil. 

Ayrıca, melekler bir insana niye tapma pozisyonunda bulunurlar ki?

***

Yani kendinizi çok ibâdet ediyorsunuz, Allah yoluna kendinizi veriyorsunuz diye böbürlenmeyin, 

böbürlenen şeytan'da bir zamanlar, melekliğinden olmuş ve cennetten kovulmuştu.

KAYNAKLAR

Kur'ân-ı Kerim; Sâd, 74, 75. A'râf, 3/10.

Asım Köksal - Peygamberler Tarihi, Işık Yayınları.

Elmalılı Hamdi Yazır - Hak Dini Kur'ân Dili, c. 7.

Taberî Tefsiri, c. 7.